بعد از اتمام دادرسی، دادگاه اطفال نسبت به سرنوشت طفل با توجه به نوع اتهام مبادرت به اتخاذ تصمیم و صدور رأی می نماید. قانون دادگاه اطفال سابق ، تحت عنوان تصمیمات، با لحاظ سن مرتکب چنین مقرر می نمود: در مورد اطفال که سن آنان بیش از6 سال تمام و تا 12سال تمام باشد،حسب نوع جرم و شرایط خانوادگی و فردی وی یکی از تصمیمات زیر اتخاذ می گردد: تسلیم به اولیاء یا سرپرست با اخذ تعهد به تأدیب و تربیت و مواظبت در حسن اخلاق طفل اعزام به کانون اصلاح و تربیت به منظور تأدیب و تربیت برای مدت یک ماه الی6 ماه (در مواردیکه به جهتی از جهت ولی یا سرپرست صلاحیت ندارد و یا التزام او به تأدیب و تربیت و مواظبت در حسن اخلاق طفل ممکن نباشد).

در رابطه با اطفالی که بیش از12 سال تمام و 18 سال تمام داشته ، هرگاه مرتکب جرم می شوند بر حسب مورد تصمیمات زیر اتخاذ می گردد:
•    تسلیم به  اولیا و سرپرست با أخذ تعهد به تأدیب و تربیت و مواظبت در حسن اخلاق طفل 
•    اعزام به کانون اصلاح و تربیت از سه ماه تا یک سال. 
•    سرزنش و نصیحت بوسیله قاضی دادگاه
•     اعزام به زندان کانون اصلاح و تربیت در مورد اطفالی که سن آنها بیش از 15 سال تمام باشد . از شش ماه تا پنج سال، این تصمیم در مواردی اتخاذ می گردید که طفل مرتکب جنایتی می شود. در ضمن اگر مجازات آن جنایت اعدام یا حبس دایم بود، مدت زندان کمتر از دو سال تعیین نمی شد. 

فهرست مطالب 
مجازات اطفال و نوجوانان بزهکار در حقوق ایران و ترکیه     

4-4-1- مجازات اطفال و نوجوانان بزهکار در حقوق ایران      

4-4-1-1- سپردن اطفال به سرپرست قانونی         
4-4-1-2- اعزام طفل به کانون اصلاح و تربیت         
4-4-1-3- جبران خسارت          
4-4-1-4- اعمال مجازات           

4-4-2- مسئولیت کیفری اطفال در لایحه  قانون مجازات اسلامی جدید    

4-4-2-1- حذف تعزير افراد نابالغ         
4-4-2-2- رشد کیفری          
4-4-2-3- مسئولیت نقصان یافته         
4-4-2-4- رویکرد زمان دارا شدن مسئولیت کیفری اشخاص       
4-4-2-5- رویکرد قانونگذار در لایحه مجازات اسلامی جدید      

4-4-2-6- جنبه های تنبیهی برای افراد نابالغ در لایحه قانون مجازات جدید      

4-4-2-7- رویکرد قانون جدید در نوع برخورد با کودکان بزهکار       

4-4-3- مجازات اطفال بزهکار در سیستم حقوقی ترکیه      
4-4-3-1- مجازاتهای تکمیلی          
نتیجه گیری            
منابع