اختلال اضطراب فراگیر[1] دارای نرخ شیوع مادام العمر تقریباً 8/5% است و شایع ترین اختلال اضطرابی است که در مراقبت های اولیه گزارش شده است.. اختلال اضطراب فراگیر با احساس نگرانی، دلهره یا تنش روانی در بیشتر مواقع در مورد رویدادهای روزمره مشخص می شود. سایر علائمی که معمولا در اختلال اضطراب فراگیر وجود دارند عبارتند از تحریک پذیری، بی قراری، بی خوابی، خستگی، درد و تنش عضلانی، سردرد، شکایات گوارشی و درد. یکی از چالش‌های اختلال اضطراب فراگیر این است که تمایل به بیماری مزمن دارد و در بسیاری از مواقع نسبت به درمان‌های مرسوم مقاوم است(راپاپورت و همکاران[2]،2023).


[1] Generalized Anxiety Disorder

[2] Rapaport et al

اختلال اضطراب فراگیر[1] دارای نرخ شیوع مادام العمر تقریباً 8/5% است و شایع ترین اختلال اضطرابی است که در مراقبت های اولیه گزارش شده است.. اختلال اضطراب فراگیر با احساس نگرانی، دلهره یا تنش روانی در بیشتر مواقع در مورد رویدادهای روزمره مشخص می شود. سایر علائمی که معمولا در اختلال اضطراب فراگیر وجود دارند عبارتند از تحریک پذیری، بی قراری، بی خوابی، خستگی، درد و تنش عضلانی، سردرد، شکایات گوارشی و درد. یکی از چالش‌های اختلال اضطراب فراگیر این است که تمایل به بیماری مزمن دارد و در بسیاری از مواقع نسبت به درمان‌های مرسوم مقاوم است(راپاپورت و همکاران[2]،2023).


[1] Generalized Anxiety Disorder

[2] Rapaport et al